پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

برای بسیاری از مردم، انتصابات افراد امنیتی ، نظامی و محفلی در پست های ارشد اجرایی(مقامات)، تبدیل به حساسیت و افزایش نارضایتی شده است. تجربه بالغ بر چهل سال کشور نشان داده است که غالب افراد آورده شده از این سه حوزه( نظامی، امنیتی، محفلی و سیاسی)، توان مدیریت موثر در حوزه های اجرایی را نداشته و فاقد کارامدی لازم هستند. در واقع ، بنظر می رسد که کشور به جایی رسیده است که باید آماده برای پوست اندازی سیاسی-مدیریتی گردد. توانمندی واقعی افراد، سطح صلاحیت آنها ، میزان انرژی و انگیزه برای کار، میزان تعهد حرفه ای، سطح وفاداری به منافع ملی و حاکمیتی و شاخص های از این وزن، باید مبنای انتخاب مدیران و مقامات باشد. بررسی را از وزیر ارتباطات دولت سیزدهم شروع می کنیم. عیسی زارع پور، قبل از انتخاب بعنوان وزیر، چه رزومه ای داشته است.آیا پیشرفت او ،تابع مسیر ارتقائی وابسته به شایستگی ها بوده یا پیشرفت ارتباط محور، دنباله گیری شده است؟

پیر و جوان از خدمات حوزه مخابراتی گلایه دارند. از کیفیت خدمات گرفته تا قیمت و عدم پاسخگویی ها و انحصار طلبی ها و تعارض منافع و غیره. مجلس پر توان یازدهم(؟) به کسی در این حوزه رای اعتماد داده که بجای پاسخگو بودن، دائم فرار به جلو کرده و از آرزوهای خود بجای برنامه ها صحبت می کند؟بنظر می رسد که بنده خدا حتی بنوعی در باغ هم نیست. درمانده در تامین حداقل ها در اینترنت و متوهم در ارسال فضانورد ایرانی به فضا ؟! عیسی جان، موضوعی که درخصوص آن صحبت می کنی ،نه در تخصص توست و نه توان علمی برای صحبت درباره آن را داری. بهتر نبود یکی از مدیران متخصص زیرمجموعه ، درباره آن صحبت می کرد و شما به کارت می رسیدی؟ راستی چه خبر از شیری پست بانک. می دانی که حق رای برای برکناری یا ادامه فعالیت ایشان داری یا نه؟